از سفر با تور سریلانکا لذت ببرید.

صنعت گردشگری یکی از منابع ارزی سریلانکا محسوب می گردد و پس از نیروی کار، منسوجات و چای مقام چهارم را داراست. به عبارتی دیگر صنعت گردشگری، 20‬درصد فراوری ناخالص ملی در سریلانکا را تشکیل می دهد. آمارهای موجود، نشان می دهد که ورود نزدیک به 600‬هزار گردشگر در سال به سریلانکا، نزدیک به 600‬میلیون دلار برای این کشور در آمد در پی داشته است. با این حال صنعت گردشگری در سریلانکا هم اکنون تحت تاثیر دو عامل مهم با رکود قابل ملاحظه ای روبرو شده است. جنگ داخلی چندین ساله شورشیان تامیل با دولت سریلانکا و نیز تشدید آن طی سال های اخیر به عنوان عامل نخست، ضربه سنگینی را به صنعت گردشگری این کشور وارد نموده است..

همچنین گسترش دامنه این درگیری ها به مراکز عمومی و شهر کلمبو پایتخت این کشور و افزایش احساس ناامنی مانع از سفر گردشگران خارجی به این کشور شده است. اما بر اساس اعلام بعضی منابع رسمی ، علی رغم وجود این درگیری ها تاکنون هیچ گردشگر خارجی صدمه ندیده است و دو طرف درگیر کوشش دارند از هرگونه اقدامی که ممکن است صنعت گردشگری را در این کشور به خطر اندازد، پرهیز می نمایند.

دومین عامل، وقوع سونامی ناشی از زمین لرزه پرقدرت در ‪ 26‬دسامبر سال ‪ 2004‬میلادی در اقیانوس هند خسارات سنگینی را به صنعت گردشگری سریلانکا وارد کرد. اثرات مرگبار این رویداد طبیعی و ترس از وقوع دوباره آن سبب شد تا بعضی کشور ها به اتباع خود برای سفر کردن به کشور های حاشیه اقیانوس هند از جمله سریلانکا هشدار جدی دهند. مقامات گردشگری در سریلانکا هم اکنون برای جبران خسارات به صنعت گردشگری ناشی از کاهش شمار گردشگران و برطرف گمان ناامنی در خصوص این کشور اقدامات قابل ملاحظه ای را در دستور کار خود قرار داده اند. یکی از این اقدامات دعوت از نمایندگان رسانه های جمعی بعضی کشور ها برای پوشش اخبار و معرفی جاذبه های گردشگری سریلانکا است. در همین چارچوب به تازگی گروهی از خبرنگاران کشورمان از جمله خبرنگار و عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی(ایرنا) به دعوت وزارت خارجه سریلانکا به این کشور سفر کردند. در مدت این سفر فشرده یک هفته ای بعضی از مکان های باستانی و گردشگری سریلانکا مورد مشاهده گروه نهاده شد.

گزارش پیش رو نگاهی گذرا به سریلانکا و بعضی جاذبه های گردشگری آن دارد:

جزیره سریلانکا با مساحت 65‬هزار و 625‬کیلومتر مربع در اقیانوس هند در منتهی الیه آسیای جنوبی قرار گرفته است. سریلانکا در فاصله ‪19‬کیلومتری هند واقع و توسط تنگه پالک از این کشور جدا شده است. این کشور با ‪19/6‬میلیون نفر جمعیت دارای 19‬استان و 25‬شهر بزرگ است. شهر کلمبو پایتخت و یکی از مهمترین بنادر تجاری سریلانکا در غرب این جزیره واقع شده است. شهر جایاوارداناپورا در 20‬کیلومتری شرق کلمبو نیز به عنوان پایتخت سیاسی سریلانکا در نظر گرفته شده است. کندی، جفنا، بندر ترینکومالی، باتیکولا، پوتلام، دهی والا دیگر شهر های مهم سریلانکا محسوب می شوند. روپیه واحد پول سریلانکاست. نیروی کار، منسوجات، چای، گردشگری و سنگ های قیمتی عمده صادرات سریلانکا را تشکیل می دهند. نزدیک به 90‬درصد از مردم سریلانکا نیز باسواد هستند. تعطیلات رسمی در سریلانکا 26‬روز است که سه روز عید سعید فطر، عید قربان و عید میلاد پیامبر(ص) نیز تعطیل رسمی این کشور محسوب می شوند.

این کشور پس از چندین سال سلطه استعمارگران هلندی، پرتغالی و انگلیسی در چهارم فوریه ‪ 1948‬میلادی به استقلال دست یافت. طبق قانون اساسی سریلانکا یک جمهوری سوسیالیست دمکراتیک در این کشور برقرار است. دولت در واقع تلفیقی از سیستم ریاست جمهوری و مجلسی است و رییس جمهوری به عنوان مقام اول کشور محسوب می گردد. وی ضمن آنکه فرماندهی ارشد نیرو های مسلح را بر عهده دارد، رییس دولت نیز محسوب می گردد. انتخاب رییس جمهوری با آرای مردم و برای یک دوره شش ساله است. رییس جمهوری همچنین مسئولیت انتصاب ریاست کابینه وزیران را که متشکل از اعضای مجلس است، بر عهده دارد. نخست وزیر معاون رییس جمهوری محسوب می گردد و رهبری حزب حاکم را در مجلس در اختیار دارد. مجلس سریلانکا ‪225‬نماینده دارد و دوره نمایندگی شش سال است. رییس جمهوری از قدرت عزل و نصب نمایندگان مجلس مجلس برخوردار است و این توان را دارد که حداقل یک سال پس از تشکیل مجلس آن را منحل کند. ماهیندرا راجپاکسه رییس جمهوری کنونی سریلانکا در ‪ 21‬نوامبر سال ‪2005‬ میلادی در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی دست یافت. راتناسیری میکرمانایاکه نیز هم اکنون مقام نخست وزیری سریلانکا را بر عهده دارد. اصل بیطرفی همیشه در سیاست خارجی سریلانکا مورد توجه نهاده شده است و هم اکنون اصل عدم تعهد پایه اصلی سیاست خارجی این کشور را تشکیل می دهد. عدم دخالت در امور داخلی کشورها، عدم تجاوز و توسل به زور، احترام به حق حاکمیت و تمامیت ارضی و همزیستی مسالمت آمیز از اصول سیاست خارجی سریلانکا محسوب می گردد.

این کشور در سال ‪ 1955‬میلادی به عضویت سازمان ملل متحد در آمد. سریلانکا همچنین درسازمان هایی نظیر جنبش عدم تعهد(NAM ‪)‬، سازمان بین المللی انرژی اتمی(IAEA ‪) ، ‬اتحادیه همکاری های منطقه ای جنوب آسیا(‪SAARK)‬ ، سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل(‪UNESCO‬)، سازمان گردشگری دنیای(WTO ‪)‬ سازمان بهداشت دنیای(‪WHO)‬عضویت دارد.

اقوام و نژاد ها در سریلانکا:

در سریلانکا اقوام و نژاد های گوناگونی زندگی می نمایند که عبارتند از:

1- ‬نژاد سین هالی (Sinhalese) ، مهمترین نژاد در سریلانکا و حدود ‪74‬درصد کل جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. سین هالی ها از اقوام مردم آریایی هستند که از شمال هند به سریلانکا مهاجرت کردند. اقوام سنی هالی بیشتر در مرکز و جنوب سریلانکا پراکنده هستند.

‪2- تامیلی ها(‪Tamils)‬از دیگر نژاد های مهم در سریلانکا محسوب می شوند و ‪18‬ درصد جمعیت این کشور را در بر می گیرند. تامیل ها به دو دسته تامیل های سیلانی(Ceylon Tamils‪) ‬و تامیل هندی (‪Indian Tamils) ‬تقسیم می شوند. اقوام تامیل که بزرگترین اقلیت نژادی در سریلانکا را تشکیل می دهند بیشتر در ایالت های شمالی و شمال شرقی ساکن هستند.

برگر ها(‪)،Burghers‬اوراسیان ها(‪)Eurasians‬، چینی ها و مالای ها نیز یک درصد جمعیت نژادی در سریلانکا را تشکیل می دهند.

زبان مردم سریلانکا:

زبان سین هالی در سریلانکا زبان رایج و رسمی است اما مردم این کشور به زبان های تامیلی و انگلیسی نیز صحبت می نمایند. زبان تامیلی که تامیل ها و مسلمانان به آن تکلم می نمایند از زبان های کهن دنیا است. بالغ بر80‬میلیون نفر از تامیل ها در هند، سنگاپور، برمه، اندونزی، ویتنام و بعضی کشورهای شرق آسیا به آن تکلم می نمایند. زبان انگلیسی نیز با توجه به حضور انگلیسی ها در گذشته این کشور به عنوان زبان ارتباطی به رسمیت شناخته شده و کاربرد نسبتاً مهمی در سریلانکا دارد.

ادیان در سریلانکا:

طبق قانون اساسی سریلانکا بودیسم دین رسمی این کشور است و بوداییان70‬ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. پیروان مذهب هندو ‪ 16‬درصد، مسیحیان 7‬ درصد و مسلمانان نیز7‬ درصد کل جمعیت سریلانکا را شامل می شوند.

ادیان در سریلانکا:

طبق قانون اساسی سریلانکا بودیسم دین رسمی این کشور است و بوداییان70‬ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. پیروان مذهب هندو ‪ 16‬درصد، مسیحیان 7‬ درصد و مسلمانان نیز7‬ درصد کل جمعیت سریلانکا را شامل می شوند.

صادرات و واردات سریلانکا:

سیستم مالی سریلانکا مبنی بر اقتصاد آزاد برنامه ریزی شده و سیاست ترغیب و توسعه صادرات یکی از هدف های عمده سیاست مالی این کشور است. چای، منسوجات، پوشاک، کائوچو، نارگیل، سنگ های قیمتی، ادویه جات و قهوه منابع اصلی صادرات سریلانکا هستند. بازار های عمده این کشور انگلیس، آمریکا، آلمان، بلژیک، ژاپن، هلند، فرانسه و کشور های آسیای میانه هستند. عمده ترین اقلام وارداتی این کشور شامل کالاهای مصرفی (غذا، نوشیدنی، برنج، آرد،شکر) کالا های واسطه ای (نفت، کود ومواد شیمیایی) و کالا های سرمایه گذاری (تجهیزات حمل ونقل، ماشین آلات و مواد ساختمانی) کاغذ، تجهیزات پزشکی، دارویی و لوازم برقی است. ژاپن، هند، هنگ کنگ، کره جنوبی، تایوان و آمریکا منابع عمده وارداتی سریلانکا محسوب می شوند.

نبرد با ببر های تامیل مهمترین چالش سیاسی در سریلانکا:

مبارزه با سازمان شورشی و مسلح موسوم به ببر های آزادی بخش تامیل ایلام (Liberation Tigers of Tamil Eelam‬‪) مهمترین چالش سیاسی در سریلانکا است. این گروه شورشی در سال 1975‬میلادی پس از اصلاح قانون اساسی سریلانکا در سال ‪1972‬میلادی و در اعتراض به معرفی زبان سین هالی به عنوان زبان رسمی در این کشور ظهور یافت و به مبارزه با دولت سریلانکا پرداخت. ببر های تامیل برای دستیابی به سرزمین مستقل برای اقلیت تامیل نشین در شمال سریلانکا که ‪2/5‬میلیون تامیلی تبار را در خود جای داده است مبارزه می کند. به ادعای این گروه، اقوام سین هالی که اکثریت را در سریلانکا در اختیار دارند نسبت به اقوام تامیلی تبعیض قایل می شوند. ببر های تامیل همچنین ایالت مهم جفنا در شمال سریلانکا را تحت کنترل خود دارند. سازمان ببر های آزادی بخش تامیل با ‪34‬دفتر در کشور های دنیا بویژه کشورهای اروپایی و شش هزار کادر مسلح در امر قاچاق سلاح، نیروی انسانی، مواد مخدر جمع آوری پول فعالیت دارند. اقدامات خشن نظیر بمب گذاری ها، عملیات انتحاری و فعالیت های تروریستی ببرهای تامیل، محکومیت سازمان ها، مجامع بین المللی و کشورهای بزرگ از جمله هند، ژاپن، آمریکا، کانادا، انگلیس، آلمان را در پی داشته و این سازمان اکنون به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می گردد. به رغم کوشش های بین المللی و حمایت دنیای و نیز فشارهای کشور های قدرتمند برای برقراری صلح در سریلانکا تاکنون این امر محقق نشده است. کارشناسان سیاسی عدم توافق احزاب اصلی سریلانکا با یکدیگر در مقابل ببرهای تامیل و نیز عدول نکردن این سازمان از مواضع خود مبنی بر مبارزه جهت تاسیس دولت مستقل تامیل را دو عامل عمده در ادامه جنگ داخلی که از زمان شروع تا کنون ‪70‬هزار کشته بر جای گذاشته است ،عنوان می نمایند.

احزاب سیاسی در سریلانکا:

سیاست یکی از اجزای تشکیل دهنده زندگی مردم سریلانکا است و از این امر به عنوان یکی از خصوصیات ملی آنان نام برده می گردد. علاقه مندی مردم سریلانکا به سیاست سبب بوجود آمدن احزاب و گروه های مختلف سیاسی در این کشور شده است. در سریلانکا دو حزب اصلی متحد ملی و اتحاد ملی و چند حزب مهم دیگر از حزب آزادی سوسیالیستی سریلانکا(اس.ای.اف.اس.پی)، حزب دمکراتیک سریلانکا (ای.پی.پی)، جبهه خلق آزادی بخش(جی.وی.پی)، حزب سوسیالیست(ال.اس.اس.پی)، حزب کمونیست(سی.پی)، حزب فدرال (اف.پی)، جبهه متحد خلق(ام.اف.پی)، کنگره تامیل(تی.سی) به فعالیت سیاسی مشغول هستند.

سریلانکا جزیره ای برای تمام فصول:

گوناگونی آب وهوایی در سریلانکا این کشور را بهجزیره ای برای تمام فصول تبدیل نموده است. نزدیکی سریلانکا به خط استوا سبب شده است که فصول مختلف به معنی واقعی در این کشور مشاهده نگردد و درجه حرارت در تمام مدت سال در این کشور تقریبا بین 28‬تا ‪32‬درجه سانتیگراد باشد. نواحی جنوب و جنوب غربی سریلانکا دارای آب وهوای گرم و مرطوب و مناطق شمالی و شرقی این جزیره گرم و خشک است. آب وهوای نواحی مرکزی سریلانکا که کوهستانی است معتدل می باشد. سریلانکا همچنین در معرض وزش دو نوع باد موسمی قرار گرفته است که نتیجه وزش چنین باد هایی اعتدال هوا و ریزش باران است.

سریلانکا کشوری با اسم های متفاوت:

واژه سریلانکا در زبان سانسکریت به معنای جزیره باشکوه است. در ادبیات برهمنی نام این کشور به نام لانکا(‪Lanka) ‬و در یونان و رم باستان به نام تاپ روبان(‪Taprobane) ‬و تاجران و دریانوردان نیز این کشور را سیلان و اعراب این جزیره را سراندیب یا سراندیبیتی می نامیدند. پرتغالی ها نیز برای این کشور نام زیلان(‪Zaylan) ‬را برگزیدند. خاتمه این کشور در سال 1972‬میلادی به سریلانکا تغییر نام یافت.

مثلث فرهنگی:

سه شهر دامبولا، سیگیریا و پولوناروا در سریلانکا به دلیل قرار دریافت در نزدیکی یکدیگر و نیز دارا بودن جاذبه های گردشگری باستانی به مثلث فرهنگی این کشور مشهور هستند. چندین مکان های باستانی در این سه شهر از سوی سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد(یونسکو) به عنوان میراث دنیای اعلام شده اند. علاوه بر آن ها سه شهر سین هاراجا، کندی و آنارداپورا در فهرست میراث دنیای یونسکو به ثبت رسیده اند. دامبولا، سیگیریا، پولوناروا و کندی در مرکز، آنورداپورا در شمال و سین هاراجا در جنوب سریلانکا قرار دارند.

دامبولا - Dambulla‪‬:

شهر تاریخی دامبولا به خاطر قرار دریافت معابد قدیمی و معبد طلایی بودا در آن همیشه مورد توجه گردشگران بوده است. در صخره دامبولا پنج معبد غار مانند که نخستین آن در قرن اول میلادی ساخته شده است وجود دارد. در این معابد 157‬مجسمه بودا و تعدادی از پادشاهان سریلانکا نگهداری می گردد. علاوه بر آن تصاویر و نقاشی هایی در این معابد وجود دارد که زندگی بودا و بخشی از تاریخ سریلانکا را روایت می نمایند.بلندترین مجسمه بودا به ارتفاع ‪ 30‬متر نیز در این شهر قرار گرفته است. معبد طلایی دامبولا واقع در منطقه ماتال، مکانی زیارتی و بسیار مقدسی است که در مدت 22‬قرنی که از احداث آن می گذرد همیشه مورد احترام مردم این کشور بوده است. بدلیل ویژگی منحصر به فرد این معبد تاریخی و قدمت چند هزار ساله آن یونسکو این معبد را در سال 1991‬میلادی در فهرست میراث دنیای خود قرار داد. شهردامبولا آخرین پایتخت سریلانکا پیش ازآنکه این کشور به دست انگلیسی ها در سال 1815‬میلادی تصرف گردد، بوده است. این شهر دارای باغ های بسیار زیبایی است که محصولات نظیر لیمو، فلفل، دارچین و ادویه جات معطر در آن کشت می گردد.

سیگیریا - Sigiriya :

شهر سیگیریا در 173‬کیلومتری کلمبو پایتخت سریلانکا واقع شده است. در شهر سیگیریا قله رویایی کوه شیر(Lion Rock‪) ‬ با 200‬متر ارتفاع قرار گرفته است. بر روی این قله، قلعه نظامی در زمینی به مساحت یک هزار متر ساخته شده است که برای رسیدن به آن باید 1200‬پله طی گردد. این قلعه نظامی در قرن پنجم میلادی توسط پادشاهی به نام کاسب و برای مقابله با متجاوزان ساخته شده است. وجود استراحتگاه ها و نقاشی های به تصویر در آمده در بعضی نقاط کوه سیگیریا، استخر بزرگ بر روی قله و باغ های سرسبز و زیبا از دیگر نقاط جالب توجه در این مکان باستانی برشمرده می شوند. هنرنمایی معمار طبیعت نیز به جذابیت های سیگیرا افزوده به این نحوه که در اطراف آن چندین تخته سنگ عظیم به شکل فیل (Elephant Rock) ‬و یک تخته سنگ نیز مانند مار کبرا(‪Cobra Rock)‬ نظر گردشگران را به خود جلب می کند.

پولوناروا - Polonnaruwa :

شهر تاریخی پولوناروا از قرن 11‬تا 13‬میلادی پایتخت کشور سریلانکا بوده است. چهار مجسمه بودا که از صخره تراشیده شده اند، از جمله مجسمه ‪ 14‬متری بودای خوابیده با چشمانی نیمه باز و بالشتی بر زیر سر و نیز مجسمه هفت بودای ایستاده در این شهر قرار دارند. بر اساس یک تشریفات آیینی، گردشگران برای مشاهده نزدیک این چهار مجسمه باید با پای برهنه در محوطه حاضر شوند و نیز نباید به مجسمه ها پشت نمایند. دانشگاه علوم دینی آلاهانا نیز با قدمتی‪ 800‬ ساله در این شهر قرار گرفته است. این دانشگاه که همچنان روحانیون بودایی در آن تحصیل می نمایند از طرف یونسکو به عنوان میراث دنیای ثبت شده است.

کندی - Kandy :

شهر زیبای کندی یکی از جذاب ترین مکان های گردشگری در سریلانکا محسوب می گردد. این شهر در120‬کیلومتری کلمبو پایتخت سریلانکا واقع شده است و120‬هزار نفر جمعیت دارد. آب وهوای بسیار مناسب، ویژگی های طبیعی و خیره نماینده و نیز حضور پر تعداد گردشگران خارجی برای دیدن کندی این شهر را به یکی از گران ترین شهرهای سریلانکا تبدیل نموده است. شهر کندی همچنین بعنوان پایتخت قدیم سریلانکا همیشه مورد توجه گردشگران بوده است. در این شهر معبدی به نام دالادا ماگی گاوا وجود دارد که دندان مقدس منسوب به بودا در آن نگهداری می گردد و به همین سبب این معبد از قداست خاصی نزد بوداییان سریلانکا و دنیا برخوردار است. این معبد در سال 1593‬میلادی توسط یکی از پادشاهان سریلانکا ساخته شده و طی سال های بعد نیز بناهای دیگری نیز به آن اضافه شده است. در نزدیکی این معبد موزه ای وجود دارد که پیکر مومیایی شده فیلی عظیم الجثه در آن نگهداری می گردد. این موزه و نیز هزینه مومیایی کردن این فیل توسط یک فرد ثروتمند 55‬سال پیش انجام شده است. در این موزه تصاویری از مراحل مومیایی کردن این فیل برای مشاهده مراجعه نمایندگان نصب شده است. از کندی به عنوان شهر جشنواره های باشکوه نیز نام برده می گردد. در این شهر سالانه چهار جشنواره برگزار می گردد که جالب ترین آن ها اسالا نام دارد.

در این جشنواره که به مدت چهارصد سال در شهر کندی برگزار می گردد، صندلی و محفظه ای که دندان منتسب به بودا در آن قرار گرفته است، به دور شهر گردانده می گردد. مردم این شهر نیز ضمن پوشیدن لباس های سنتی و حمل مشعل با شرکت در این جشنواره به شادمانی می پردازند. حضور بیش از یکصد راس فیل تزیین شده شکوه خاصی به این جشنواره سنتی می دهد. باغ سلطنتی در شهر کندی یکی از سه باغ مشهور در سریلانکا و از دیگر جاذبه های گردشگری این شهر است. این باغ زیبا در منطقه پرادانیا قرار گرفته است و مسئولیت نگهداری آن بر عهده وزارت کشاورزی سریلانکا است. همچنین در این باغ درختانی که توسط سران، رهبران و مقامات مختلف دنیا در سفر به سریلانکا کاشته شده اند، مشاهده می شوند. شهر کندی مرکز خرید بهترین صنایع دستی، حکاکی، حجاری و صنایع چوبی و ظروف برنجی است.

کلمبو - colombo :

کلمبو بزرگ ترین شهر و پایتخت تجاری سریلانکا است. ابن بطوطه ، دنیاگرد معروف ، در قرن چهاردهم از جزیره سری لانکا دیدن نموده بود که با نام کلانپو از این بندر یاد نموده است. دنیاگردان پرتغالی در قرن شانزدهم میلادی پا به جزیره سری لانکا گذاشتند و نیروهای هلندی در قرن هفدهم و نیروهای بریتانیایی در اواخر قرن هجدهم کلمبو را تسخیر کردند. نام کلمبو ، نخستین بار در سال 1505 میلادی توسط پرتغالی ها مطرح شد. باور بر این است که کلمبو از نام سنتی سینهالی کولون توته (Kolon thota) به معنی درگاه رود کلانی ریشه گرفته است. همچنین به نظر می رسد که این واژه از نام سینهالی کولا-آمبا-توته (Kola-amba-thota) به معنی بندری از درختان پربرگ انبه باشد. این شهر در کرانه غربی جزیره و نزدیک شهر سری جایاواردنپورا کوته ، پایتخت سیاسی سری لانکا جای دارد. کلمبو شهری شلوغ و پرجنب و جوش با آمیزه ای از زندگی مدرن و بناها و ویرانه های استعماری است. جمعیت کلمبو بر اساس آمار سال 2001، برابر با 642٬163 نفر و با احتساب حومه 2٬234٬000 نفر بوده است. کلمبو شهری چند قومی و چند فرهنگی است. همچنین اجتماعات کوچکی از تبار چینی ها ، پرتغالی ها ، هلندی ها ، مالایی ها و هندی ها علاوه بر تعداد زیادی از مهاجران اروپایی نیز در این شهر زندگی می نمایند. این شهر در بیش از 2000 سال پیش، برای تاجران رومی، چینی و عربی شناخته شده بود. از سال 1980 به بعد، کلمبو دیگر پایتخت سریلانکا نیست.

+منبع