رسم های عجیبی که باورتان نمی شود وجود داشته باشند! - آفتاب صبا

با مثالی از قاره آسیا و کشور کره جنوبی شروع می کنیم، در این کشور بر اساس یک قانون نانوشته ممنوع است که اسمتان را با جوهر قرمز بنویسید! در کره از دوران کهن برایشان اینگونه رسم بوده است که اسامی مردگانشان را با جوهر و قلم قرمز می نوشته اند و به همین علت هم در دوره فعلی هم که از هر نظر سرآمد تکنولوژی محسوب می شوند، باز هم به این مسئله اعتقادی پایدار دارند که نباید نامشان را با جوهر قرمز بنویسند.

در تایلند هم آداب و رسوم عجیب کم ندارند و در حقیقت انتخاب کردن هم از بین مجموعه ای بزرگ و بزرگ از رسوم عجیب به نوعی می تواند عجیب باشد. یکی از رسوم عجیب این مردم این است که در بانکوک مردم از سراسر شهر گرد هم می آیند و یک فستیوال باشکوه و پر زرق و برق برای میمون ها ترتیب می دهند! در واقع پول بسیاری خرج می کنند تا برای میمون ها جشن بگیرند. تصور کنید میمون ها بر سر میزی پر از غذاها و میوه ها جمع شده اند و در حال غذا خوردن هستند و این جشن را هم برایشان با برنامه های بسیار زیاد ترتیب داده اند.

در ترکیه رسمی هست که در آن باید شترها با یکدیگر کشتی بگیرند. در واقع باید اینگونه بگوییم که در ترکیه مردم از تماشای مبارزه شترهای نر بسیار هیجان زده می شوند. این نبرد بر عکس مبارزه خروس ها و گاوهای نر در اسپانیا که معمولا صحنه های گوش خراشی را رقم می زند، جراحتی در بر ندارد اما با این وجود از تماشاچیان خواسته می شود که از شترهای مبارز فاصله بگیرند و علتش هم این است که ممکن است در حین مبارزه، شترهای مبارز بزاق دهانشان را که بوی بسیار بدی هم دارد را بر روی تماشاچیان بیندازند.

به سراغ کشور چین می رویم، در این کشور در ارتفاعات وولینگ، یکی از رسوم عروسی و مراسم ازدواج این است که عروس به مدت 1 ماه تمام باید گریه کند! البته بسیاری از کسانی که به این رسم اعتراض دارند معتقدند که در این رسم و در این 1 ماه عروس را کتک می زنند تا گریه اش قطع نشود وگرنه با هیچ علمی نمی توان کاری کرد که عروسی 1 ماه تمام گریه کند.

به اندونزی که برویم می بینیم که، در جزایر بالی یک مراسم عجیب و غریب وجود دارد که پیش از مراسم عروسی برای عروس و داماد انجام می شود. یکی از دندان های عروس و یکی از دندان ها داماد پر می شود. این کار برای این انجام می شود که نیروهای شیطانی و خصوصیت های اهریمنی همچون خشم، شهوت، عصبانیت، طمع و حسادت از جسم آن ها خارج شود.

. در هندوستان و در برخی از منطقه ها آن برای آن که وفاداری آن ها به خداوند ثابت شود، برخی از قسمت های بدن خود از جمله زبان خود را سوراخ می کنند. یکی از رسم و رسوم عجیب جهان که بیشتر در تایلند و قبیله های آفریقایی و بخش هایی از ویتنام رواج دارد، فرهنگ حلقه انداختن دور گردن است.

با توجه به مشاهدات و تحقیقاتی که در این زمینه شده تعیین شده که این حلقه ها به شکل فنر، از سن 2 سالگی دور گردن خانم ها انداخته می شود، بعد از مدتی این حلقه ها باعث دراز شدن گردن می شود، در واقع از نظر مردم این قبایل، دراز بودن بیش از مقدار گردن یکی از نشانه های زیبایی است. اگر چه، خیلی ها با این نظر مخالفند و بر این باورند که این، یک رسم وحشتناک است که باید هر چه زودتر قدغن شود. از قاره آسیا که خارج شویم به دیگر نقاط جهان می رسیم می بینیم که رسوم عجیب در جهان کم نیستند!

در برزیل برای اثبات شجاعتشان، دستان خود را در کیسه ای پر از مورچه های قرمز خشمگین قرار می دهند تا به همه ثابت کنند تحمل درد را دارند. نیش این مورچه ها واقعا دردناک است.

در اسپانیا، ساکنان منطقه ها شمالی در مراسمی به نام ال کولاخو (El Colacho) نوزدان را در پارچه ای می پیچند و آن ها را در خیابان در کنار هم می خوابانند و بعد از آن مردان با پوشیدن لباس هایی عجیب و غریب خود را به شکل شیطان در آورده و با پریدن از روی نوزادان شیطان را از آن ها دور می کنند.

در آلمان، قبل از مراسم عروسی خانواده های عروس و داماد و دوستان نزدیکشان در یک مراسم غیر رسمی گرد هم می آیند. بعد از صرف شام همه مهمانان شروع به شکستن بشقاب ها و گلدان ها می کنند، آن ها به جز شیشه های پنجره همه چیز را می شکنند و بعد شروع به تمیز کردن می کنند! در برزیل نیز وقتی فردی از قبیله تانومانی از جهان می رود، بدن او را می سوزانند و استخوان ها و خاکسترش را در سوپی مخلوط و آن را میل می کنند.

همه چیزی که ما یا حداقل بیشتر ما از اسکیموها می دانیم این است که آن ها در سرمای بسیار زیادی معمولا در منطقه ها قطبی زندگی می کنند و نوع لباس خاصی دارند که بتواند آن ها را در برابر سرما محافظت کند. اما آن ها یک رسم بسیار عجیب و شناخته نشده هم دارند و آن هم این است که فرد پیری را که در بستر مرگ است و یا خیلی پیر است را روی تکه یخی شناور می گذارند. اسکیموها بر این باورند که این کار باعث می شود تا افرادی که پیر شده اند، به این باور برسند که باری بر روی دوش دیگران نیستند.