رایحه ای از اعماق تاریخ: مومیایی های مصر باستان چه بویی دارند؟ - آفتاب صبا

اولین مطالعه علمی ترکیبی روی بوی مومیایی ها

پژوهشگران برای اولین بار، بوی مومیایی های مصر باستان را از نظر شیمیایی و ادراکی آنالیز نموده اند. تا به امروز، این موضوع همیشه مورد توجه کارشناسان و عموم مردم بوده، اما هیچ تحقیق علمی جامعی در این زمینه انجام نشده بود.

برای این مطالعه، دانشمندان رایحه 9 مومیایی موجود در موزه مصر (Egyptian Museum) در قاهره را آنالیز کردند که قدیمی ترین آن ها به دوران پادشاهی نوین (New Kingdom, 1539 BCE) بازمی گردد. هدف اصلی این پژوهش، یاری به برنامه ریزی بهتر برای حفظ این آثار و درک دقیق تر مواد به کاررفته در مومیایی سازی بود.

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور ارزان مصر هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور مصر از قاهره، اهرام ثلاثه و ابولهول دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

بوی مومیایی ها: ترکیبی از چوب، ادویه و شیرینی

آنالیز های صورت گرفته نشان داد که بیشتر مومیایی ها رایحه ای خوشایند دارند. بر اساس گزارش متخصصان بویایی، نتایج به دست آمده از این تحقیق عبارتند از:

78 درصد از مومیایی ها بویی چوبی (Woody Aroma) داشتند.

67 درصد دارای بوی ادویه ای (Spicy Aroma) بودند.

56 درصد بوی شیرین (Sweet Aroma) می دادند.

تنها 33 درصد از آن ها رایحه ای کهنه و نامطبوع (Stale or Rancid Odor) داشتند.

در همین مومیایی ها، رایحه ای شبیه به بخور و عود (Incense-Like Aroma) گزارش شد.

محققان اعلام کردند که شدت بوی مومیایی ها در سطح میانه ارزیابی شده و به طور کلی، از نظر حسی نسبتاً خوشایند بوده است.

کشف ترکیبات رایحه ای با استفاده از فناوری مدرن

برای دستیابی به نتایج دقیق تر، پژوهشگران از یک بینی الکترونیکی (Electronic Nose) استفاده کردند تا ترکیبات شیمیایی گازهای منتشرشده از مومیایی ها را تجزیه و تحلیل نمایند.

بر اساس این آنالیز، ترکیبات فرّاری مانند پینن (Pinene)، لیمونن (Limonene) و وربنون (Verbenone) در رایحه مومیایی ها شناسایی شدند. این مواد احتمالاً از روغن ها، رزین ها و موم هایی که در فرآیند مومیایی سازی استفاده شده اند، به جای مانده اند.

ترکیبات اصلی بوی مومیایی ها شامل موارد زیر هستند:

• رزین سدر یا کاج (Cedar or Pine Resin)
• رزین های معطر مانند مُرّ و کندر (Myrrh & Frankincense)
• گیاهانی مانند آویشن، اسطوخودوس و اکالیپتوس (Thyme, Lavender & Eucalyptus)
• کامفور (Borneol) که از ماده کافور (Camphor) نشأت می گیرد.

برای تجزیه و تحلیل دقیق تر، محققان از تکنیک های کروماتوگرافی گازی (Gas Chromatography) و طیف سنجی جرمی (Mass Spectrometry) استفاده کردند تا بتوانند ترکیبات معطر را از مواد نگهدارنده مدرن و عوامل آلاینده مانند کپک ها و میکروب های امروزی جدا نمایند.

چرا مومیایی های به نمایش درآمده بوی قوی تری دارند؟

نتایج پژوهش نشان داد که مومیایی هایی که در ویترین های نمایشگاهی قرار دارند، نسبت به نمونه های ذخیره شده در انبارها، بوی شدیدتر و پیچیده تری از خود منتشر می نمایند. علت این امر، تجمع ترکیبات فرّار در داخل محفظه های نمایشگاهی است که باعث افزایش شدت بو می گردد.

اهمیت میراث بویایی در حفاظت از مومیایی ها

محققان پیشنهاد می نمایند که میراث بویایی (Olfactory Heritage) مومیایی های مصر باستان باید به عنوان بخشی از ارزش فرهنگی، تاریخی و باستان شناسی آن ها در نظر گرفته گردد. این بدان معناست که علاوه بر حفظ ظاهر فیزیکی مومیایی ها، کوشش هایی نیز برای حفظ رایحه های کهن آن ها انجام گردد.

از آنجا که این بوها مستقیماً به مواد مورد استفاده در مومیایی سازی مربوط هستند، محافظت از آن ها می تواند درک بهتری از روش های باستانی نگهداری بدن و ترکیباتی که مصریان باستان برای حفظ اجساد استفاده می کردند، ارائه دهد.

نتیجه گیری: بازگشت به بوی اسرارآمیز تاریخ

تحقیق صورت گرفته نشان می دهد که مومیایی های مصر باستان برخلاف انتظار، بویی مطبوع و دلپذیر دارند که یادآور رایحه چوب، ادویه و صمغ های معطر است. این پژوهش نه تنها راز مومیایی های مصری را از نظر بویایی روشن می نماید، بلکه راهی تازه برای درک و حفظ این میراث شگفت انگیز تاریخی ارائه می دهد.

منبع