تور تایلند: راهنمای سفر به خلیج های تایلند - آفتاب صبا

با تور تایلند از زیباترین کشور جنوب شرقی آسیا دیدن کنید و شهرهای زیبای بانکوک، پوکت و پاتایا تایلند را ببینید.

برای یافتن سواحل هیجان انگیز و زیبا نیازی نیست خیلی از بانکوک دور شوید. بخش شرقی خلیج تایلند تعداد زیادی از مکان های مناسب برای استراحت آخر هفته را در خود جای داده است.

پاتایای پرزرق و برق معمولا میزبان دائمی مهمانی های بزرگ است. البته بسیاری از اقامتگاه ها و هتل های آن نسبت به منطقه اصلی شهری دورافتاده هستند. به این ترتیب خانواده ها نیز می توانند این مکان ها را به عنوان اقامتگاه های مناسب برای خود انتخاب نمایند. با پیشرفت به جنوب شرقی جهت خط ساحلی شاهد مرزهای تایلند و کامبوج هستیم که در آن تعدادی هتل ساحلی برجسته و حتی جزایری باکیفیت هایی بالاتر قرارگرفته اند. دو جزیره ای که در این منطقه ارزش تماشا دارند و بسیاری از اهالی بانکوک نیز به سراغ آن ها می فرایند، کاسامت ((Koh Samet و کاچنگ (Koh Chang) هستند که دومین مورد، دومین جزیره بزرگ تایلند است.

هنگامی که اندکی به سمت جنوب خلیج و به نزدیکی مرزهای میانمار حرکت می کنیم با منطقه ها چا آم (Cha-am) و هواهین (Hua Hin) روبرو می شویم. چا آم دارای هتل ها و اقامتگاه های بزرگ و منحصربه فردتر است ولی هواهین هر دو نوع اقامتگاه های سطح بالا و اندکی ساده تر را نیز در خود جای داده است. با توجه به این که دو منطقه در مقایسه با همتایان شرقی خود به نسبت به بانکوک نزدیک تر هستند، در روزهای آخر هفته به واسطه حضور افرادی که از فضای شلوغ مرکز فراری شده اند، بسیار شلوغ می شوند. بااین وجود در روزهای میانی هفته، چندان شاهد ازدحام جمعیت در این منطقه ها نخواهید بود. با اندکی حرکت بیشتر به سوی جنوب می توان منظره ها و سواحل زیبایی را یافت که ارزش گشت وگذار را دارند. می توانید به وسیله سورات تانی (Surat Thani) که در فاصله پروازی یک ساعته و یا فاصله 11 ساعتی سفر با قطار نسبت به بانکوک است، به تمامی این منطقه ها دسترسی پیدا کنید. در شمال شرقی سورات تانی نیز جزیره بسیار پیشرفته کاساموئی (Koh Samui) قرارگرفته است. این جزیره بسیار محبوب است زیرا پروازهای روزانه از بانکوک، دسترسی به آن را ساده نموده است.

جاده مای هونگ سون

منطقه دورافتاده مای هونگ سون به وسیله یک جاده کوهستانی که در میان گردشگران به نام حلقه مشهور است، قابل دسترسی است. این جاده از چیانگ مای (Chiang Mai) آغازشده و در صورت انتخاب جهت جنوبی، به وسیله مای ساریانگ (Mae Sariang) به مای هونگ سون می رسد. بسیاری از گردشگران، جهت شمالی به وسیله پای (Pai) که شش ساعت به طول می انجامد را سفر مجذوب کننده تری می دانند. بااین وجود رانندگی جهت جنوب به وسیله مای ساریانگ که هشت ساعت طول می کشد، آسان تر است. کل جهت این حلقه، 600 کیلومتر طول دارد. برای یک دور کامل گردش در طول آن، حداقل چهار روز را اختصاص بدهید ولی اگر می خواهید گاه وبیگاه برای رفتن به چشمه های آب گرم یا تماشا آبشارها و غارها از جهت اصلی خارج شوید، باید بیش از چهار روز را به این جهت اختصاص بدهید.

پاتونگ

شاید امروزه باور کردن این موضوع که پاتونگ (Patong) زمانی دورافتاده ترین ساحل این جزیره بوده است سخت باشد. زمانی بود که پاتونگ کاملا با کوهستان های اطراف خود پوشیده شده و تنها به وسیله قایق قابل دسترسی بود. امروزه پاتونگ به یک منطقه پررونق و شلوغ تبدیل شده است که اجتماع اقامتگاه های ساحلی موجب آبادی آن شده است. این منطقه به شدت مدنظر هر دو گروه بانکوکی ها که در پی یک تعطیلات آخر هفته خوب زیر نور آفتاب هستند و بعلاوه گردشگران بین المللی واقع شده است. پاتونگ برای گردشگران جدیدی که به تایلند می آیند و در پی یک ساحل خوب می گردند، بسیار عالی است. این منطقه تمامی مشخصات و ویژگی های یک تجربه از تایلند مانند موی تای (بوکس تایلندی)، خیابان هایی برای خرید، غذاهای سنتی و اصیل تایلندی و امکانات آشنایی مانند کافه های استارباکس، رستوران های مخصوص سوشی و هتل های زنجیره ای را دارا است.

مدت هاست که ساحل این منطقه شامل ترکیبی از هتل های بسیار سطح بالا و رستوران ها است و در آن تعداد زیادی دست فروش و فروشندگان ساحلی حضور دارند. پیاده روهای این منطقه از زمانی که ارتش تایلند، فروشندگان و کسب وکارهای غیرقانونی و اضافی را از آن بیرون نموده است، بسیار بازتر شده است. بااین وجود هنوز همه چیز در این منطقه کامل نیست.

پاتایا

هواداران پاتایا همواره به این می بالند که این شهر انتها توانسته است به یک مقصد گردشگری کلاس بالا تبدیل گردد. این امر تا حدی درست است: در سال های اخیر شاهد افتتاح رستوران های شیک و جاذبه های خانواده پسند بیشتری در این منطقه بوده ایم ولی همچنان پاتایا به شهری که بین شن ها و جاذبه هایی خاص تقسیم شده، مشهور است و به همین علت نیز هنوز معروفیت قدیمی شهر بر جنبه گردشگری سطح بالای آن رجحان دارد.

پاتایا همواره به این شکل نبوده است. این شهر تقریبا تا خاتمه دهه 50 میلادی تنها یک دهکده ماهیگیری بوده که دارای سواحل و طبیعتی دست نخورده بوده است. حتی پس ازآن که ساکنان بانکوک این محل را کشف نموده بودند نیز بازهم پاتایا به عنوان یک محل آرام و ساکت به جای مانده بود. در ادامه جنگ ویتنام آغاز شد و هزاران سرباز آمریکایی به مراکز هوایی و پایگاه های دریایی نزدیک به پاتایا منتقل شدند. به این ترتیب بود که پاتایا به یک منطقه شلوغ تبدیل شده و البته نکات منفی این حضور را به خود راه داد. این حباب موقتی با خاتمه جنگ ویتنام ترکید ولی زیبایی سواحل و طبیعت پاتایا موجب شد تا این منطقه به صورت کامل از رونق نیفتد.

در دهه 90 میلادی و پس از این که دولت تایلند برنامه ریزی های ویژه ای را برای پاتایا انجام داد، این شهر دوباره محبوبیت بالایی به دست آورد. دو آزادراه منتهی به پاتایا که تکمیل شده اند، دسترسی از بانکوک به پاتایا را آسان تر کردند. امروزه و با توجه به این که فرودگاه بین المللی بانکوک در جنوب شرقی این شهر واقع شده است، پاتایا به مرکز نزدیک تر به نظر می رسد و تماشا این شهر بیش ازپیش راحت شده است.

انحنای اتصال پاتایا به خلیج تایلند با جاده های ساحلی منحنی که کناره های آن ها پر از درختان نخل و هتل های مدرن هستند پوشانده شده است، این منطقه را به قلب شهر متصل می نمایند. در جنوب این بخش نیز ساحلی به نام جومتین (جومتین) وجود دارد که می توان گفت ساخت وساز در آن بیش ازحد بوده است. بخش شمالی خلیج در پاتایا نیز آرام ترین و ساکت ترین بخش آن است. صنایع بزرگ ورزش های آبی در پاتایا نیز مواردی مانند جت اسکی، پاراگلایدر و حتی اسکی روی آب را برای گردشگران به همراه می آورند.