نقش والدین در چاقی و کم تحرکی بچه ها چقدر است؟
به گزارش آفتاب صبا، بچه ها چهار تا هفت ساله ای که والدین آن ها از نظر جسمی فعال هستند، شش برابر فعال تر از بچه های اند که والدینشان فعالیت بدنی ندارند.
به گزارش خبرنگاران، عوامل محیطی زیادی وجود دارند که می توانند منجر به افزایش وزن و خطر ابتلا به چاقی شوند، اما اثرات این عوامل محیطی با عادات غذایی و فعالیت بدنی یعنی انرژی مصرفی و انرژی دریافتی افراد جامعه تعدیل می شود.
این رفتارها و عادات بسیار مهم هستند و با اطلاع داشتن از عادات غذایی و فعالیت بدنی افراد جامعه، عوامل معین کننده این عادات و چگونگی تأثیرپذیری آن ها بر افزایش چاقی، بهتر قابل درک خواهد بود.
از دیدگاه همه گیرشناسی، رفتار باید بیشتر از بیماری و شرایط سلامتی موردتوجه قرار گیرد و علاوه بر این، سوابق روانی اجتماعی و شناختی آن ها نیز باید مورد بررسی واقع شود.
در ارتباط با چاقی باید گفت که محیط تنها یک عامل اثرگذار و البته بالقوه قوی به شمار می آید و یکی از عوامل مؤثر بر چاقی است که رفتار افراد را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. محققان نیز گفته اند که سهم محیط در بروز چاقی باید برحسب میزان این عامل در تکرار عادت هایی که خطر ایجاد تعادل مثبت انرژی را افزایش یا کاهش می دهند، سنجیده شود؛ برای مثال والدین در ماهیت و میزان فعالیت بدنی بچه ها تأثیر فراوانی دارند و محققان به این نتیجه رسیدند که تأثیر والدین بر فعالیت بدنی در میان بچه ها به احتمال قوی یک تداخل از عوامل مستقیم و غیرمستقیم است.
بر اساس این مطلب که از سوی محمد مهرتاش، متخصص تغذیه ورزشی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار خبرنگاران قرار گرفته، آمده است: والدین می توانند با فراهم کردن یک محیط مناسب که فعالیت بدنی در کودک را پرورش می دهد و با تشویق کردن کودک به شرکت در فعالیت بدنی تأثیر غیرمستقیمی را داشته باشند.
بر اساس نتایج به دست آمده بچه ها چهار تا هفت ساله ای که والدین آن ها از نظر جسمی فعال بودند شش برابر فعال تر از بچه های بودند که والدینشان فعالیت بدنی نداشتند، بنابراین والدینی که یک محیط مناسب را جهت فعالیت بدنی برای بچه ها خود مهیا می کنند و والدینی که خودشان در فعالیت بدنی شرکت می کنند تأثیر بسزایی روی بچه ها خود جهت انجام فعالیت بدنی زیاد و احتمال کاهش خطر تعادل مثبت انرژی در مقایسه با بچه های که در شرایط محیطی با تحرک کمتر فعالیت بدنی هستند، خواهند گذاشت.
همچنین از سوی دیگر در صورتی که والدین کارهای روزانه خود را به صورت بدنی و فیزیکی انجام دهند، می توانند تأثیرات مثبتی را در فرزندان خود داشته باشند؛ برای مثال اگر والدینی برای تردد در مسیرهای کوتاه از وسیله نقلیه استفاده نکرده و به صورت فعال پیاده روی کرده یا از دوچرخه استفاده کنند، باعث می شوند تا فرزندان آن ها در آینده برای انجام کارهای روزانه خود فعالیت بدنی داشته باشند.
همچنین والدین می توانند کارهای منزل را به صورت فیزیکی انجام دهند؛ مانند شستن ظرف ها، شستن لباس ها، گردگیری و جارو کردن منزل یا حتی باغبانی از قبیل فعالیت هایی هستند که می توان به صورت بدنی آن ها را انجام داد و استفاده از ماشین های اتوماتیک را حذف کرد چرا که این عمل باعث می شود تا فرزندان یاد بگیرند چگونه فعالیت های خود را انجام دهند و از بی تحرکی و کم تحرکی آن ها کاسته شود.
از سوی دیگر رفتارهای غذایی والدین نقش بسیار مهمی را برای فرزندان دارد، در صورتی که والدین و حتی یکی از آن ها مصرف غذاهای پر کالری را داشته باشد، می تواند این رفتار ناپسند را به فرزند خود انتقال دهد؛ برای مثال در صورتی که پدر خانواده مصرف نوشابه بیش از حدی را داشته باشد، باعث می شود که فرزند با دیدن مصرف زیاد نوشابه در دوران کودکی تمایل زیادی را به این نوشیدنی در دوران بزرگسالی نشان دهد و به چاقی و اضافه وزن وی کمک کند.
حال در نظر بگیرید که پدر و مادر از رفتارهای غذایی مناسبی برخوردار بوده و غذاهای سالم و با طبخ بهداشتی را در برنامه غذایی خود قرار داده باشند، این امر باعث می شود تا فرزندان آن ها یاد بگیرند چگونه باید مواد غذایی را به درستی مصرف کرده و از مصرف غذاهای ناسالم و مضر پرهیز کنند تا وزن مناسبی داشته باشند.
منبع: خبرگزاری ایسنا